2005ம் ஆண்டின் மக்கள் தொகை கணக்குப்படி பெர்லிஸ் மானிலத்தின் மக்கள் தொகையில் 1.3 விழுக்காட்டினர் தமிழர்கள். பெரும்பாலும் அரசாங்க வேலை, மருத்துவம், மற்றும் தேசிய பாதுகாப்புப் படை ஆகிய துறைகளில் பணி நிமித்தமாக வந்தவர்களும் சூப்பிங் சீனி ஆலையில் உழைக்கும் தொழிலாளர்களும் இங்கு வசிக்கின்றனர். கெடா மானிலம் போல இங்கு வர்த்தகம், ரப்பர் மரத்தோட்டங்களிலோ அல்லது செம்பனைக் காடுகளிலோ வேலை செய்ய வந்தவர்கள் இங்கு மிக மிக குறைவு என்றே குறிப்பிட வேண்டும்.
இங்கு ஒரு தமிழ் பள்ளி இருப்பதாக நண்பர்கள் வழி கேள்விப்பட்டேன். ஜாலான் பாடாங் கோத்தா பகுதியில் கங்கார் தேசிய மாதிரி தமிழ்ப்பள்ளி ஒன்று உள்ளது. இணையத்தில் குறிப்புக்கள் கொடுத்து தேடிப்பார்த்த போது இப்பள்ளியின் பழைய மாணவர்கள் பேஸ்புக் வைத்திருக்கின்றார்கள் என்று தெரிய வந்தது. மேலும் இணையத்தில் தேடியதில் வலைப்பூ ஒன்றும் யாரோ உருவாக்கியுள்ளது கிடைத்தது. http://psssjktkangar.blogspot.com/ என்ற முகவரியில் இந்த வலைப்பூவைக் காணலாம். இதில் உள்ள தகவல்படி இந்த ஆரம்ப நிலை தமிழ் பள்ளிக்கூடம் முதன் முதலில் 1936ம் ஆண்டு தொடங்கப்பட்டுள்ளதாகத் தெரிகின்றது.
2003ம் ஆண்டின் கணக்குப் படி மூன்று மாடி கட்டிடமாகக் கட்டப்பட்டு 12 ஆசிரியர்களும் இந்தப் பள்ளியில் பணியாற்றி வருவதாக இந்த வலைப்பூ குறிப்பிடுகின்றது. கங்கார் நகரிலேயே அருகாமையில் இந்தப் பள்ளிக்கூடம் அமைந்திருக்கின்றது. பெர்லிஸில் இருந்த சமையம் இப்பள்ளிக்கூடத்தைப் பார்க்கும் வாய்ப்பும் எனக்கு அமையவில்லை. இங்கு தமிழ்ப்பள்ளி இருக்காது என்று நினைத்திருந்த எனக்கு இத் தகவல் வியப்பாகத்தான் இருக்கின்றது. திருமதி.குணமதி என்பவரின் முயற்சியில் 2007ம் ஆண்டில் இப்பள்ளியின் நூலகத்தின் தரம் மேம்படுத்தப்பட்டதாக இந்த வலைப்பூ தெரிவிக்கின்றது.
கங்கார் நகர மையத்தில் சாலையில் பயணித்துக் கொண்டிருக்கும் போது தற்செயலாக தமிழில் எழுதப்பட்ட ஒரு பெயர்ப்பலகையைக் கண்னுற்றேன். பெர்லிஸ் இந்தியர் சங்கம் என அழகாக தமிழில் குறிப்பிடப்பட்டு ஒரு சிறு கட்டிடம் ஒன்று; நகர மையத்திலேயே இந்த கட்டிடத்தைப் பார்ப்பதிலும் சந்தோஷம் தானே..!
-முனைவர்.க.சுபாஷிணி
